0
0
To był niezwykły weekend, pełen motywacji, dyskusji, wzruszeń, pouczających i pięknych spotkań z inspirującymi ludźmi. Centrum Edukacji i Rozwoju Progresownia zgromadziła w pięknym Gdańsku wyjątkowych gości – edukatorów, twórców, trenerów i terapeutów z całej Polski. Po prostu nauczycieli. Dobrze być częścią takiej społeczności 
. Nie zabrakło poruszających opowieści, kreatywnych warsztatów, były salwy śmiechu i łzy wzruszenia. Poświeciliśmy sobie czas. To nie był „ tylko” czas na progres edukacyjny. To czas dla nas i historia o nas – nauczycielach. W ten piękny weekend spotkali się nauczyciele z pasją, charyzmą, energią, empatią i doświadczeniem. Którym ciągle chce się chcieć, mimo, że niektórzy mogliby spokojnie odcinać kupony. To ludzi, którzy z dumą mówią – Ja-Nauczyciel. Którzy jak magnes przyciągają do siebie młodzież. Autentyczni, zaangażowani, odważni i prawdziwi. Spójni i świadomi. Serce rośnie wiedząc, że są wokół mnie ( czyli w całym naszym pięknym kraju 
) tacy ludzie. Ludzie, którzy prezentują moje wartości, bardzo rezonujące z tym co noszę w sercu, czym staram się żyć ( a co często mi się nie udaje), którzy tak jak ja , mają za sobą upadki, po których podnoszą się we właściwym sobie czasie. Feniksy edukacji 
. Ludzie, dla których porażka to siniak, nie tatuaż. To również spotkanie z dyrektorami z całej Polski, którzy świadomi swojej roli, zarządzają swoimi placówkami w trosce o dobrostan swoich nie tylko uczniów, ale i nauczycieli. Poruszyliśmy kwestie wypalenia zawodowego, coraz częściej dotykającego nasze środowisko, gospodarowania zasobami. Rozprawiliśmy się z mitem siłacza/ siłaczki, którego niektórzy z nas nadal kurczowo się trzymają. Dużo rozmawialiśmy o Zmianie ( celowo piszę z wielkiej litery, w końcu to moje drugie imię
). Niejeden z nas odnalazł w tych historiach siebie. Niejednemu serce mocniej zabiło. Edukacja to piękna przygoda , duża odpowiedzialność i fundament społeczeństwa. To edukacja do wartości i oparta na relacjach. Warsztaty z ekspertami to była prawdziwa przygoda i wyzwanie. I to wszystko w miejscu do którego zawsze wraca moje serce – nad naszym pięknym, surowym, polskim Bałtykiem 
. Warto było frunąć na drugi koniec Polski . Dziękuję Wam Kochani. Do zobaczenia 
.
A krótka relacja poniżej :
